Czym są uczucia?

W najprostszy sposób można na to pytanie odpowiedzieć, że uczucia są przede wszystkim odpowiedzią układu nerwowego, która objawia się w jakiś sposób w ciele, na doświadczenia lub inne bodźce docierające z zewnątrz. Jednak, najistotniejszą rolę w tym procesie odgrywa mózg, który „ocenia” czy nadaje konkretne znaczenie wszystkiemu, co dociera przez wzrok, słuch i inne narządy zmysłu. Czyli, odbywa się to natychmiast i automatycznie, a efektem tego procesu jest „zakwalifikowanie” danego bodźca, sygnału, doświadczenia, jako pozytywnego, negatywnego lub neutralnego.

Przechodząc do uczuć dlatego to właśnie każda „ocena” mózgu, która jest negatywna, pozytywna czy neutralna wywołuje w nas uczucia, przyjemne, nieprzyjemne bądź neutralne.

Ważne jest jednak to, by pamiętać, że: „Myśl tylko wówczas wyzwala odpowiednie reakcje uczuciowe, jeśli jesteśmy przekonani o jej prawdziwości”. Trudnością, więc może być to, że zwykle myśleniu towarzyszy przekonanie o tym jest ono niepodważalnie słuszne. Podsumowując, wraz z tym przekonaniem myślenie przyjmowane jest bez weryfikacji i nie podlega dalszej analizie.

Co więcej, warto jednak zastanawiać się dlaczego myślę, tak jak myślę.

Upraszczając powyższy opis do pewnego schematu, innymi słowy wygląda następująco:

1. Pojawia się doświadczenie: coś widzimy, słyszymy, coś sobie przypominamy
2. Następnie dochodzi do oceny mniej lub bardziej świadomej tego doświadczenia jako relatywnie pozytywnego negatywnego lub neutralnego
3. W rezultacie, pojawiają się uczucia, takie jak na przykład: radość, smutek, złość, strach, wstyd.

Czyli

Negatywne myślenie wywołuje przede wszystkim nieprzyjemne uczucia

Pozytywne myślenie wywołuje przyjemne uczucia

Neutralne myślenie wywołuje neutralne uczucia.

W związku z tym:

Negatywne myślenie na przykład przygnębia, zasmuca, przestrasza, złości, irytuje, wpędza w poczucie winy czy krzywdy, narusza poczucie własnej wartości.

Pozytywne myślenie na przykład cieszy, raduje, podnosi na duchu, dają szansę by kochać siebie i innych, wzbudzają nadzieję, ufność, motywują do działania

Neutralne myśli wywołują spokój, równowagę

Uczucia, a emocje

Pojęcia stosowane są często zamiennie. Różnią się jednak. Najprościej można wyjaśnić to w ten sposób, że EMOCJE to ludzkie, pierwotne reakcje służące przetrwaniu, mówiące czy coś, ktoś jest przyjazny czy zagrażający. Do emocji zaliczymy więc strach, radość, gniew. Następnie UCZUCIA są stanami bardziej złożonymi i związane są z przystosowaniem człowieka do życia z innymi ludźmi. Uczucia podlegają większemu zróżnicowaniu.

PRZYKŁADOWA / POMOCNICZA LISTA UCZUĆ I STANÓW EMOCJONALNYCH :

miłość	niechęć	rozżalenie
sympatia	rozdrażnienie	rozpacz
serdeczność	irytacja	melancholia
ciepło	furia	przykrość
czułość	odraza	strapienie
przyjaźń	odpychanie	litość
fascynacja	lekceważenie	skrzywdzenie
podziw	pogarda	zranienie
zdumienie	zimno	przeciążenie
pragnienie	awersja	niezadowolenie
tęsknota	oddalenie	desperacja
pożądanie	chęć ucieczki	zwątpienie
nienasycenie	unikanie	utrata
ciekawość	strach	odrzucenie
pogoń	przerażenie	poczucie niższości
nadzieja	panika	poczucie wyższości
wyczekiwanie	lęk	poczucie siły
dążenie	niepokój	duma
wiara	niecierpliwość	radość
zaufanie	zdenerwowanie	szczęście
pogoda ducha	zatrwożenie	zachwyt
pewność siebie	niepewność	ulga
śmiałość	ostrożność	ufność
cierpliwość	nieufność	wygoda
wytrwałość	zaskoczenie	łagodność
odwaga	obawa	spokój
spełnienie	wstyd	rozluźnienie
stanowczość	poczucie winy	otwarcie się
zmęczenie	zazdrość	Poddanie się
znudzenie	ból	troska
akceptacja	cierpienie	osamotnienie
gniew	smutek	bezradność
nienawiść	przygnębienie	wycofanie